Θέλεις να προσεγγίσεις την γυναίκα που σου αρέσει στο μπαρ. Απορρίπτεις τις ατάκες που θα σε βοηθήσουν να κάνεις καλή πρώτη εντύπωση τη μία μετά την άλλη γιατί ξέρεις... Ξέρεις ότι οι γυναίκες πλέον τα έχουν ακούσει όλα... Βαθιά μέσα σου ελπίζεις ότι ίσως τελικά αξιωθεί και έρθει να σου μιλήσει πρώτη εκείνη. Αμέσως συνειδητοποιείς όμως ότι είσαι χαζός.
Έχει περάσει ήδη μια ώρα που την κοιτάς διακριτικά. Πάντα κοιτάς αλλού όταν σε κοιτάει η άσχημη φίλη της. Δεν θες μπλεξίματα! "Μήπως να κεράσω σφηνάκι;" σκέφτεσαι... Ξεφυσάς και παραγγέλνεις 3 σφηνάκια απο τον μπάρμαν. Πρέπει να κεράσεις ένα και την φίλη της. Γαμώτο...
Έχεις προετοιμαστεί ψυχολογικά και με τα σφηνάκια στο χέρι ξεκινάς. Ωχ... ένας ψηλός κούκλος της μιλάει. Που ξεφύτρωσε αυτός τώρα!!! Κατεβάζεις τα σφηνάκια μόνος σου απογοητευμένος. Τελικά ο παίδαρος ήταν γκέι. Έφυγε χεράκι-χεράκι με τον άλλο ψηλό κούκλο που τον συνόδευε. Σε αυτήν τη φάση έχεις χεστεί στη χαρά σου... Όλα βαίνουν καλώς!
Πηγαίνεις να παραγγείλεις καινούρια σφηνάκια. Τότε συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις άλλα λεφτά; "Πού πάω;" σκέφτεσαι... Μόνο για τα λεφτά νοιάζονται οι άτιμες, αρχίζεις να σκέφτεσαι για να δικαιολογήσεις το γεγονός ότι είσαι μπατίρης. "Δε φταίω εγώ, η οικονομική κρίση τα φταίει όλα"...
Θαύμα! Ένας φίλος σου μόλις μπήκε στο μπαρ και την χαιρέτησε. Σκας μύτη δίπλα του, του σφίγγεις το χέρι και του κάνεις νόημα με τα μάτια να σας συστήσει. Δεν καταλαβαίνει! Κουνάς και το κεφάλι ενώ γουρλώνεις τα μάτια. Το κατάλαβε... "Απο εδώ ο φίλος μου ο..." της λέει ο φίλος σου... "Πολυ καλό παιδί!" Δίνεται τα χέρια και έχεις πάντα αυτό το ηλίθιο χαμόγελο χαράς ζωγραφισμένο στο πρόσωπό σου. Δίνεις το χέρι σου και στη φίλη της. Πλέον όμως δεν χαμογελάς... Ρατσιστή!
Το δύσκολο μέρος επετεύχθη! Έτσι νόμιζες τουλάχιστον στην αρχή. Συνειδητοποιείς ότι δεν έχετε μιλήσει από την ώρα που συστηθήκατε. "Τι να της πω, έχω κολλήσει". Είσαι και ντροπαλός πανάθεμά σε. Συνεχίζεις να χορεύεις με τον φίλο σου και τσεκάρεις αν βλέπει τις νέες απίστευτες χορευτικές σου φιγούρες!
Κοιτάει τον μπάρμαν... Από την αναστάτωσή σου μπερδεύεσαι και πέφτεις με τα μούτρα στο πάτωμα. Όταν συνέρχεσαι βλέπεις το πρόσωπό της από πάνω σου και ακούς: "Είσαι καλά; σκοτώθηκες!" Ντρέπεσαι γιατί γελάει μαζί σου ενώ σηκώνεσαι και βαράς τον κώλο σου για να φύγει η σκόνη.
Έχεις χάσει κάθε ελπίδα. Τα έχεις παρατήσει γιατί σκέφτεσαι πως τώρα είναι που δεν θα σε πάρει σοβαρά ποτέ! Παρ' όλα αυτά σου μιλάει...
Την έχεις κερδίσει, την έκανες να γελάσει...
Μήπως τελικά τα έχουμε μεγαλοποιείσει στο κεφάλι μας;
Μήπως οι γυναίκες θέλουν απλά να είμαστε ο εαυτός μας;
Ας πιάσουμε και αυτήν τη συζήτηση... Αφήστε τα σχόλιά σας από κάτω!
